ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ : ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ, Βασίλης Βασιλικός  (σελ.   )

Ο Βασιλικός έχει πάντα την ανάγκη να ζει "εκτός των τειχών", σύμφωνα με τον τίτλο του πρώτου κειμένου αυτού του βιβλίου. Σ' αυτό ο ίδιος δεν κάνει τίποτα άλλο από το να συνεχίζει τη γραμμή της ανεξάρτητης και ενωτικής δράσης που υπήρξε η γραμμή του Λαμπράκη και της γενιάς που αναφερόταν σ' αυτόν, μια γενιά που άφηνε πίσω της την τραγική κληρονομιά του εμφυλίου πολέμου και ξανάρχιζε τον διάλογο από την αρχή όπως την επαύριο της απελευθέρωσης. Πρέπει να αναφερθούμε στη σύντομη περίοδο της συνειδητοποίησης και των βίαιων συγκρούσεων που αρχίζει με τον "μαραθώνιο" της ειρήνης που έκανε ο ανεξάρτητος βουλευτής και καθηγητής της ιατρικής Γρηγόρης Λαμπράκης το 1963, και τη δολοφονία του ένα μήνα αργότερα, ως την εκλογή της κυβέρνησης του Παπανδρέου, και τη διάλυσή της μετά το πρώτο πραξικόπημα, το πραξικόπημα του βασιλιά Κωνσταντίνου, το 1965. Στην εποχή αυτή αναφέρονται τα κείμενα αυτού του βιβλίου. Δοκίμια, έρευνες, διηγήματα δημοσιευμένα σε αθηναϊκά περιοδικά την περίοδο 1962-65. Δημοσιογραφία ποιότητας.

Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ, Τζον Πέρκινς  (σελ. 395)

Στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, όταν ο Τζον Πέρκινς έμαθε για το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους, βρισκόταν πολύ μακριά από τη Νέα Υόρκη. Γνώριζε όμως ήδη πολλές απαντήσεις σε πολλά "γιατί" και "πώς". Οικονομικός δολοφόνος επί σειρά ετών, υπονόμευε το πεπρωμένο υπανάπτυκτων κρατών καθιστώντας ολόκληρες χώρες ομήρους ενός συστήματος που ο ίδιος ονομάζει εταιρειοκρατία. "Οι Οικονομικοί Δολοφόνοι", γράφει ο Πέρκινς, "είναι υψηλόμισθοι επαγγελματίες που εξαπατούν χώρες σε όλο τον κόσμο, αποσπώντας τους ποσά που ανέρχονται σε τρισεκατομμύρια δολάρια. Τα μέσα που χρησιμοποιούν για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι μεταξύ άλλων οι οικονομικές εκθέσεις με πλασματικά στοιχεία, οι νοθευμένες εκλογές, η εξαγορά συνειδήσεων, ο εκβιασμός, το σεξ και οι πολιτικές δολοφονίες". Στο βιβλίο "Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου", το οποίο πολλοί τον προειδοποίησαν να μην γράψει, ο Πέρκινς αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές ενός συστήματος το οποίο προωθεί την παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ υπό το μανδύα της "παγκοσμιοποίησης", καταδικάζοντας εκατομμύρια κατοίκους του πλανήτη στην ανέχεια.

ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ, Ναόμι Κλάιν  (σελ. 717)

Το Δόγμα του Σοκ είναι ένα από τα ελάχιστα βιβλία που μας βοηθούν να καταλάβουμε το παρόν, καθώς αποτελεί την πιο ολοκληρωμένη ανάλυση της συγκαλυμμένης ιστορίας της εποχής μας. Μια συναρπαστική περιγραφή της νέας παγκόσμιας τάξης, που βρίσκεται σε κατάσταση αμόκ. Η ανάλυση του καπιταλισμού της καταστροφής επιχειρείται από την Κλάιν με τέλεια διυλισμένη οργή, που διοχετεύεται μέσα από αδιάσειστα δεδομένα. Σε αυτή την πρωτοποριακή εναλλακτική ιστορία της πλέον κυρίαρχης ιδεολογίας της εποχής μας, της οικονομικής επανάστασης των ελεύθερων αγορών του Μίλτον Φρίντμαν, η Ναόμι Κλάιν αμφισβητεί το διαδεδομένο μύθο ότι η παγκόσμια νίκη του νεοφιλελεύθερου κινήματος υπήρξε ειρηνική. Καταδεικνύει ότι, από τη Χιλή του 1973 μέχρι το σημερινό Ιράκ, ο Φρίντμαν και οι υποστηρικτές του εκμεταλλεύτηκαν επανειλημμένα τη βία και μια σειρά από τρομακτικά σοκ για να επιβάλουν τις ακραίες πολιτικές τους. Αποκαλύπτει την εντυπωσιακή ομοιότητα ανάμεσα στις ανακριτικές τεχνικές της CIA και στις εκβιαστικές τεχνικές της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ, στην προσπάθειά τους να επιβάλουν τον καπιταλισμό της καταστροφής σε ολόκληρο τον κόσμο. Ένα εξαιρετικό βιβλίο, ικανό να προκαλέσει τσουνάμι ντροπής-αλλά και πολιτικής δράσης, για να σταματήσει επιτέλους η θεραπεία – σοκ. 

7 ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΙΘΑΝΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ, 7 ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, Βασίλειος Μαρκεζίνης  (σελ.  175)

Το βιβλίο αυτό είναι σχεδιασμένο για να προκαλέσει τον προβληματισμό του αναγνώστη για την υπαρξιακή κρίση που μαστίζει αυτή τη στιγμή τη χώρα μας. Ο συγγραφέας, βασιζόμενος στις διεθνείς του επαφές, στις γνώσεις του και στο αποδεδειγμένο θάρρος του, προβλέπει κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, βαθιά κοινωνική αναταραχή και μεγεθυνόμενα προβλήματα με τη γείτονα Τουρκία. Πιστεύει όμως ότι νέες ιδέες, του είδους που προτείνει ο ίδιος, αν δοκιμαστούν από νέους ανθρώπους και όχι από τους αποτυχημένους πολιτικούς του χθες, μπορούν, με λίγη τύχη και την κοινή προσπάθεια των πολιτών, να μας βγάλουν από το χάος. Στο Επίμετρο εξετάζει με ποιο τρόπο θα μπορούσε να έλθει αυτή η νέα αλλαγή.




ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ, Γιώργος Δελαστίκ  (σελ.  335)

Kανένας σχεδόν δε θέλει πια να ονομάζεται Bαλκάνιος. Kαμιά χώρα της περιοχής δεν ανταποκρίνεται στις κρούσεις της Aθήνας για τη συγκρότηση ενός "βαλκανικού μετώπου" μέσα στην EE και στο NATO. H Σλοβενία, η Kροατία και η Bοσνία ισχυρίζονται ότι ανήκουν στην Kεντρική Eυρώπη. Tο ίδιο και η Pουμανία. Eπιπροσθέτως, η Pουμανία και η Bουλγαρία μετατρέπονται σε ορμητήρια της Oυάσινγκτον για κατακτητικούς πολέμους στη Mέση Aνατολή, στον Kαύκασο και στην Kεντρική Aσία. Aποκτούν πληθώρα αμερικανικών βάσεων και καθίστανται απειλή για τη Pωσία. Tα Tίρανα θεωρούν την ανεξαρτητοποίηση του Kοσόβου ως αποφασιστικό βήμα για την αναβίωση της "Mεγάλης Aλβανίας", η οποία υπήρξε επί φασιστικής κατοχής. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η τουρκική επιρροή στα Bαλκάνια αναπτύσσεται ορμητικά, ευνοούμενη από τις νέες συνθήκες. H Eλλάδα τι κάνει σε αυτό το "πολιτικό ναρκοπέδιο" των Bαλκανίων του 21ου αιώνα; Πώς αντιστέκεται και ποιες συμμαχίες σφυρηλατεί; Πρέπει ή όχι να προβάλει βέτο στην ένταξη της ΠΓΔM στο NATO και στην EE; Θα επιτραπεί στον ελληνικό λαό να αποφασίσει με δημοψήφισμα αν επιθυμεί ή όχι την ένταξη της Tουρκίας στην EE; Συνιστά ή όχι απειλή για την Eλλάδα η "Mεγάλη Aλβανία"; Tο βιβλίο του Γιώργου Δελαστίκ φωτίζει τη σημερινή βαλκανική πραγματικότητα και εντάσσει στο διεθνές πλαίσιο τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική εξωτερική πολιτική. 





 ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΝΑΠΟΔΑ, Εντουάρντο Γκαλεάνο  (σελ.  373)

Στα τέλη της χιλιετίας, ο πολυβραβευμένος Ουρουγουανός συγγραφέας και δημοσιογράφος Εντουάρντο Γκαλεάνο, με την πρωτότυπη όπως πάντα γραφή του και το ιδιαίτερο ύφος του, αποφασίζει να μας ξαναστείλει στο σχολείο. Σε ένα σχολείο που αποκαλύπτει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες και καυστικό χιούμορ την ανεστραμμένη πραγματικότητα του σύγχρονου κόσμου, όπου τα αριστερά βρίσκονται δεξιά, τα πάνω κάτω και τα μπρος πίσω. Αγανακτισμένος από την κατάφωρη κοινωνική αδικία καταγγέλλει τους διεθνείς οργανισμούς και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, καταδικάζει την εκμετάλλευση και την αδικία, υψώνει φωνή διαμαρτυρίας και καλεί τον καθένα μας σε εγρήγορση και δράση, δίνοντας ένα μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας.